اطلاعیهء بالا وقتی که در ایران به این وبلاگ سر زده میشود رؤیت میشود.

ضمناً دوستان عزیز من برای مدتی غیبت خواهم داشت و دسترسی به اینترنت هم از طریق کافه نت ها میسر خواهد شد که خوب مشکل فارسی نویسی را با خود به همراه خواهد داشت.

برایتان روزهای خوب و خوشی آرزو میکنم و به امید سالی موفق برای شما و دیگر هموطنانم.

----------------------------------------------------------

پس نوشت----> اینرا در جائی خواندم حیفم آمد که آنرا با شما در میان نگذارم:

افلاطون که در قرن چهارم قبل از ميلاد، در آتن، در يک دموکراسي در حال افول زندگي ميکرد ؛ و امٌا هنوز در آن دموکراسي ، آزادي نقد نيش دار و گزنده، بوسيلهً جواب دادن، و انتقاد کردن معمول بود،ميگويد: حا کم کردن خرد گرائي ، و هوشمندي در سياست، عملي است بس دشوار. در جائيکه سياست هدفش تعريف و تمجيد افکار عمومي باشد،خرد گرائي نميتواند، به موفقيت برسد . بد تر از آن، حکومت کردن، به نفس خود، هوشمندي ، و خرد گرايي حاکمان را به فساد ميکشد، ، و آنها را از راه تعادل و شناخت وا قعيت ها، باز ميدارد.( خصوصأ اينکه حاکمان مستبد، و ما دام العمر باشند و به دروغ ادعا بکنند که از طرف خدا به اين مسئوليت انتخاب شده اند! – تاکيد از نويسنده) . افلاطون ياد آور ميشود، تنها بر مبناي استعداد ، کا را ئي و مو فقيت دولت ، در با لا بردن سطح شعور و آ گاهي مردم است، که ارزش و ليا قت آن حکومت را ميتوان سنجيد.( بعد از 37 سال سلطنت محمد رضا شاه، و رسيدن ملت« به دروازه هاي تمدن بزرگ محمد رضا شاهي » شعور و آ گاهي مردم ايران ، به آن حٌد از درجه رسيده بود که اکثريت ملت، چهره ً « آيت ا لله » خميني را در ماه جستجو ميکردند، و نمونهً ريش اش را در قران ميافتند! تا کيد از نويسنده) افلا طون اضافه ميکند ، ميگويد، : حاکمان نميتوانند به مردم حکومت بکنند، مگر آنکه، خود مردم شبيه هيئت حا کما ن باشند، مردم حکومت گران ديگري نخواهند داشت ، مگر حکومت گراني که شايسته آنها هستند، اگر در جامعهً حکومت گراني هستند، که فاقد عقل و هو شمندي هستند، براي اينست، که حکومتگران در حقيقت، تصوير واقعي آن جامعه اند،که مخالف هوشمندي و خرد گرائي است.. اگر ما امروز ، تحليل افلاطون را ، به جوامع بشري ،و نوع حکومت هائيکه بر ملتها فرمان روائي ميکنند منتقل بکنيم ، ميبينيم ، که اين تحليل و جهان بيني افلاطون ، اهميت ، و بينش واقع گرانهً خود را ، از دست نداده است و هنوز لااقل در مورد ما ایرانیان اعتبار دارد.