احمد کسروی در سال ١٣٢١ نوشته است:
در ایرانیان یک عادت زشتی پیدا شده و آن اینکه چون ستایش کسی یا نکوهش او را میشنوند، در باره‌اش خود را فریب میدهند. ما این را آزمودیم در داستان فردوسی که چون در سال ١٣١٣ کنگره‌ای بنام او در تهران برپاشد و هایهوی فردوسی بازی برخاست، یکی فردوسی را "سپهبد" گردانیده گفتار راند که فردوسی از فنون جنگی امروزه آگاه میبوده و برای افسانه خنک هفتخوان شاهنامه نقشه جنگی ترتیب داد. دیگری فردوسی را پزشگ گردانیده کنفرانس داد. دیگری او را یک دانشمند پداگوژی گردانید و "تعلیم و تربیت از نظر فردوسی" نوشت. دیگری شاهنامه را "قرآن فارسی" نامیده و چنین گفت " همه چیز از آن میتوان در آورد".
اینان نه آنکه دروغ می‌ساختند، از ناتوانی روان خود را فریب می‌دادند. این یک بیماریست که در این توده پیدا شده.

ما در چه سالی به سر میبریم؟ ١٣٢١ ؟