مدتی است که شبها و لحظات فراغت ا م را وجود عزیزی در کنارم بر روی مبل جلوی تلویزیون، به هنگام خواندن اخبار بر روی صندلی کنار میز کامپیوتر، در آئینه ماشین و ... دلپذیرتر کرده است.
چهره اش تکیده تر، قدش کوتاه تر، توانش ضعیف تر، زانوانش ناتوانتر گشته ....
ولی قلبش به همان بزرگی، گرمای وجودش به همان دلپذیری و آسایش آغوشش به همان وسعت ....
مادر، عزیزترین میهمان
